Abp Michalik przewodniczył mszy pogrzebowej o. Bronisława Mokrzyckiego

Abp Michalik nazwał o. Bronisława Mokrzyckiego „gorliwym kapłanem, który oddał Panu Bogu wszystko, co od Niego otrzymał”. – Budził do tej miłości także innych. Służył nie tylko darami swojego umysłu, ale także i serca i to w pełnym wymiarze. I dlatego tak wielkie dzieła idą za nim przed Boży tron. Dziękujemy Panu Bogu za dobro, które czynił i które będzie owocować – mówił.

Kazanie wygłosił prowincjał prowincji Polski południowej jezuitów o. Jakub Kołacz SJ. – Gromadzimy się przy trumnie przyjaciela Boga i towarzysza Pana Jezusa – powiedział. Podkreślił, że chociaż o. Mokrzycki nie zrobił nigdy tytułów naukowych, na zawsze pozostał magistrem z autorytetem profesora. – Podsumowując jego 80-letnie życie można powiedzieć jedno: zawsze żył w przyjaźni z Panem Bogiem – stwierdził.

Matka generalna sióstr zawierzanek s. Anastazja powiedziała, że siostry głęboko wierzą, iż o. Bronisław „jest z nami, oręduje za nami i jak zawsze mówi: sursum corda, trzymajcie kurs”. – Dziękujemy, że własnym życiem wskazywałeś nam, że są wartości, dla których warto oddać wszystko i nie zawahać się, że tą najwyższą wartością jest Pan obecny w Najświętszym Sakramencie, że tą wartością jest święta Ewangelia – mówiła.

W imieniu wszystkich osób, które korzystały z rekolekcji i dni skupienia w ogniskach rekolekcyjnych sióstr zawierzenia głos zabrał ks. Eugeniusz Derdziuk z Krasnobrodu. – Bóg wie, ilu kapłanów dzięki twojej posłudze nie opuściło szeregów kapłaństwa, ilu w ogniskach rekolekcyjnych odnalazło światło wiary, ilu powróciło do pierwotnej miłości, a ileż sióstr zakonnych i ilu świeckich poprostowało tu swoje życie – mówił. – Wołamy tak, jak ci na pogrzebie twojego i naszego umiłowanego Jana Pawła II: santo subito! – dodał na zakończenie.

Swoją refleksją podzielili się także biskupi, którzy znali o. Mokrzyckiego: Łukasz Buzun – biskup pomocniczy kaliski i Stanisław Jamrozek - biskup pomocniczy przemyski.

O. Bronisław Mokrzycki urodził się 15 kwietnia 1935 r. w Cmolasie k. Kolbuszowej na Podkarpaciu. Do nowicjatu jezuitów wstąpił 30 lipca 1951 r. W latach 1955–1958 studiował filozofię na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, a w latach 1958–1962 teologię na Wydziale Teologicznym TJ „Bobolanum” w Warszawie. W 1968 r. ukończył studia z zakresu liturgii na KUL. Był wykładowcą liturgiki na ATK w Warszawie i współpracownikiem Centrum Katechetycznego opracowującego katechizmy szkolne. W latach 1986–1992 pełnił funkcję magistra nowicjatu jezuitów w Starej Wsi. Znany był także jako wybitny rekolekcjonista.

W 1986 r. o. Mokrzycki SJ założył Wspólnotę Niepokalanej Matki Wielkiego Zawierzenia (zawierzanki). Ostatnie lata życia spędził w domu generalnym wspólnoty. Tam też zmarł 8 października.

Wspólnota Niepokalanej Matki Wielkiego Zawierzenia ma charakter konteplacyjno-apostolski. Apostolstwo wyraża się głównie przez umożliwianie osobom świeckim i duchownym odprawienia indywidualnych dni skupienia oraz rekolekcji ignacjańskich - w części lub całych. Siostry pomagają rekolektantom i ludziom poszukującym pomocy duchowej poprzez modlitwę oraz kierownictwo duchowe. Obecnie wspólnota posługuje w czterech ośrodkach rekolekcyjnych: w Bliznem, Częstochowie, Antoniowie oraz Kiczni.