"W wysiłku rolnika niebo spotyka się z ziemią"

W dożynkach jasnogórskich uczestniczą m.in. prezydent Polski Andrzej Duda i minister rolnictwa Krzysztof Jurgiel.

Prymas Polski zwrócił uwagę, że chleb przynoszony dziś do ołtarza, jako dziękczynienie za plony, przywołuje na pamięć całoroczny wysiłek, krople potu, konkretne utrudzenie w pracy na roli oraz nadzieje i obawy o to, czy ziarno rzucone w ziemię i tym razem wyda plon obfity. – W tym wysiłku pracującego na roli człowieka niebo spotyka się z ziemią, a ludzki trud, wsparty Bożą łaską i Bożym miłosierdziem, rodzi trwały owoc – powiedział abp Polak.

Przypomniał także ewangeliczny opis rozmnożenia chleba. Wskazał, że wiara i modlitwa łączą się ze współczuciem i miłością, a łaska i miłosierdzie łączą się z ludzką pracą, troską i zaangażowaniem. – Bóg wychodzi naprzeciw człowieka i zaprasza go do współpracy ze sobą – powiedział metropolita gnieźnieński. Dodał, że w trudzie naszych rąk, w wysiłku umysłu i działania, odnajdujemy nasze osobiste i wspólnotowe powołanie.

Zauważył, że w codzienność naszego życia i naszej pracy, również pracy na roli, wpisany jest krzyż i doświadczenie wielorakich trudności. – Takim konkretnym krzyżem rolnika jest choćby doświadczenie różnych sytuacji pogodowych – ocenił prymas. – Pójście za Jezusem drogą krzyża nie jest jednak losem jakiegoś skazańca, ale ucznia, który wobec wielu trudnych doświadczeń potrafi okazywać wrażliwość i solidarność – dodał.

Nawiązując do czytanej podczas liturgii Ewangelii wskazał, że kurczowe i przesadne trzymanie się tylko ziemskich zabezpieczeń czyni z człowieka niewolnika. – Również w życiu i pracy rolnika może się bowiem zdarzyć, że słuszne przywiązanie do ziemi i troska o nią, jej szczególne umiłowanie, a także autentyczne zatroskanie o najbliższych, zaczynają przeradzać się w jakiś niepokój czy zachłanne oczekiwanie posiadania coraz więcej – powiedział.

Przypomniał, że odczuwany głód ziemi i działania wolnego rynku oraz rosnące tempo konkurencji sprawiają, że niektórzy popadają w chorobliwą pogoń za ziemią, byle tylko mieć jej coraz więcej, za środkami produkcji, za tym wszystkim, co pozwoli przetrwać w szaleńczym wirze rynkowej rywalizacji. – Sama praca dominuje wówczas nad relacjami, nad miłością i troską o rodzinę, nad życiem i tym, co jest i powinno być na pierwszym miejscu – podkreślił abp Polak.

– Z pewnością nadal szczególnej uwagi i przypomnienia domaga się wspólne świętowanie dnia świątecznego, zwłaszcza niedzieli – powiedział prymas. przypomniał, że jest to czas przeznaczony dla nas, dla naszych rodzin i wspólnot, czas, który przynależy do Boga, który służy naszemu wzrostowi w wierze, który ocala to, co w nas najważniejsze, najbardziej prawdziwe, najbardziej nasze, najbardziej Boże i ludzkie.

Hierarcha wskazał, że w polityce rolnej, tak jak i w życiu społecznym, potrzeba jasnych strategii działania i długofalowych rozwiązań opartych na ufności i przekonaniu o zaangażowaniu każdego w budowę wspólnego dobra. Wyraził także nadzieję, że i tym razem dla wszystkich, i tych z bliska i z daleka, pod polskim niebem chleba będzie pod dostatkiem, a także że będzie on solidarnie dzielony.

Msza święta na jasnogórskim szczycie jest centralnym punktem ogólnopolskiej pielgrzymki rolników i święta dziękczynienia za plony. W uroczystościach bierze udział prezydent Polski Andrzej Duda oraz minister rolnictwa Krzysztof Jurgiel.

Publikujemy homilię prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka wygłoszoną podczas Mszy świętej z okazji ogólnopolskiej pielgrzymki rolników i święta dziękczynienia za plony:

Siostry i Bracia w Chrystusie Panu,

1. Wdzięczność przyprowadziła nas dziś na to jasnogórskie wzgórze, do Matki Bożej, Pani Jasnogórskiej, do Matki Bożej, Królowej Polski, do naszej Matki Miłosierdzia. Do Niej bowiem – jak głosi tegoroczne hasło ogólnopolskiej pielgrzymki rolników – pielgrzymujemy z dziękczynieniem. Do Niej przychodzimy w jubileuszowym roku 1050. rocznicy Chrztu Polski i Roku Miłosierdzia. Przychodzimy jako pielgrzymi z różnych stron Polski, także – jak obecne tutaj rolnicze rodziny diecezji płockiej wraz ze swym pasterzem – dziękując za minioną peregrynację Ikony Jasnogórskiej po parafiach tej mazowieckiej diecezji. 

W tej szczególnej wspólnocie mężczyzn i kobiet, sióstr i braci, ludzi rolniczego trudu, tych, którzy pracują na roli i tych, którzy wspomagają ich pracę, dziękujemy Bogu za tegoroczne plony ziemi. Na usta cisną się słowa znanej nam pieśni: ziemia plony już wydała, Bóg nam dał błogosławieństwo. Niech rozbrzmiewa Jego chwała, w każdym czasie, w każdym miejscu. Uwielbiając Boga, hojnego Dawcę Darów, przynieśliśmy do ołtarza chleb, owoc ziemi i pracy rąk ludzkich. 

W tym chlebie, ofiarowanym nam na początku Eucharystii przez tegorocznych starostów dożynek, w przedziwny sposób spotyka się niebo z ziemią. Z jednej strony – mówiąc słowami śpiewanego przed chwilą psalmu – w chlebie widzimy dobroć Pana, Boga naszego, który swym błogosławieństwem wspiera pracę rąk naszych. Z drugiej, natomiast, ten sam chleb przywołuje nam na pamięć całoroczny wysiłek, krople potu, konkretne utrudzenie w pracy na roli, nadzieje, ale i obawy o to, czy ziarno rzucone w ziemię i tym razem wyda plon obfity. Ten dożynkowy bochen chleba jest przecież prawdziwie dziełem rąk naszych, ale nade wszystko pozostaje owocem błogosławieństwa Bożego. Wiemy bowiem, że tylko wtedy, gdy i w tym konkretnym działaniu, w tym wysiłku pracującego na roli człowieka niebo spotyka się z ziemią, ludzki trud, wsparty Bożą łaską i Bożym miłosierdziem, rodzi trwały owoc. Tylko wówczas zaspokoi on ludzkie potrzeby, a serca napełni wdzięcznością i miłością, ale także ufnością i nadzieją, że i tym razem dla wszystkich, i tych z bliska i z daleka, pod naszym polskim niebem chleba będzie pod dostatkiem, co więcej, że będzie on solidarnie dzielony.