"Moja przyjaciółka zostanie świętą"

Dzięki niej znajdowali oni opiekę, ochronę, wychodzili z nędzy, samotności, upadków ducha i upokorzeń i powracali do dobrego życia w imię Jezusa. Przypomniał o tym w rozmowie z włoskim dziennikiem „La Stampa” kard. Angelo Comastri – wikariusz papieski dla Miasta Watykanu, archiprezbiter bazyliki św. Piotra i wielki przyjaciel założycielki Zgromadzenia Misjonarek Miłości, którą 4 września Franciszek ogłosi świętą.

Purpurat przywołał na wstępie „najdroższe i najbardziej wzruszające” ostatnie, jak się miało wkrótce okazać, spotkanie z przyszłą świętą 22 maja 1997 r. w Rzymie. 5 maja tego roku zmarła jego matka, o czym z bólem wspomniał on zakonnicy, ona zaś wzięła go za rękę („jakby chciała przekazać mi swój pokój”) i powiedziała: „Twoja mama jest ci teraz jeszcze bliższa, gdyż Niebo nie oddala, ale zbliża”. I dodała, że wkrótce ona sama tam się znajdzie i też będzie mu bliższa wraz z jego mamą. „Słowa te są dla mnie niczym mocny uścisk, który pozwala mi przezwyciężać wszelkie trudności” – podkreślił kardynał.

Na pytanie o miejsce i znaczenie modlitwy w życiu Matki Teresy wspomniał o jej wizycie w nowojorskiej siedzibie ONZ 26 października 1985 r. Po ciepłych słowach powitania, jakie wypowiedział pod jej adresem ówczesny sekretarz generalny tej organizacji Javier Pérez de Cuéllar, ona sama pokazała niewielki różaniec, który nosiła z sobą i oświadczyła, że jest tylko ubogą siostrą, „która się modli”. „Gdy się modlę, Jezus wkłada mi do serca swoją miłość, a ja idę, aby dawać ją wszystkim ubogim, których spotykam na swej drodze” – przytoczył jej słowa kardynał.

Zaznaczył, że po tych słowach w wielkiej auli ONZ zapanowała cisza, po czym Matka Teresa dodała: „Wy też się módlcie! Módlcie się, a dostrzeżecie ubogich obok siebie. Być może na schodach waszego domu, może też w waszym mieszkaniu jest ktoś, kto czeka na waszą miłość. Módlcie się, a wasze oczy otworzą się, a serce napełni się miłością” – powtórzył wypowiedź przyszłej świętej rozmówca dziennika. Podkreślił, że „modlitwa była fundamentem jej życia”.

Kard. Comastri zwrócił uwagę, że Matka Teresa powtarzała często, iż największym nieszczęściem osoby ludzkiej jest egoizm, dodając, że „nie można spotkać szczęśliwego egoisty”. A w społeczeństwach dobrobytu wada ta jest bardzo rozpowszechniona, dlatego szerzą się tam niestety także niezadowolenie, niepokój i przemoc. „Korzeniem egoizmu, jak zresztą każdego zła, które nas dotyka, jest brak modlitwy. Oddanie się biednym, oparte na modlitwie, jest jedynym lekiem na pokonanie egoizmu i znalezienie radości” – przekonywała zakonnica.

W odpowiedzi na inne pytanie – o sens wielkodusznego poświęcania najlepszych swych cech innym, gdy świat wokół nie zmienia się – kardynał przypomniał rok 1979, gdy Matka Teresa w drodze z Oslo, gdzie otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla, zatrzymała się w Rzymie. Dziennikarze czekali na nią w skromnym pomieszczeniu misjonarek miłości, a ona każdemu wręczyła mały obrazek Maryi Niepokalanej. Gdy jeden z obdarowanych powiedział, że po jej śmierci świat będzie taki sam i że nie warto się tak męczyć, zwłaszcza gdy się ma 70 lat, ona uśmiechnęła się i oświadczyła: „Wiesz, że nigdy nie myślałam, że mogę zmienić świat. Próbowałam tylko być kroplą czystej wody, w której mogłaby się odbić miłość Boga. Czy to mało?”. Dziennikarz nie potrafił odpowiedzieć i zapadła cisza. Po chwili ona sama dodała: „Spróbuj także ty być kroplą takiej wody i w ten sposób będą już dwie”. Zachęciła go, aby powiedział to swojej żonie i dzieciom, a wówczas będzie już więcej takich kropel.

Pytany o poglądy przyszłej świętej na role mężczyzny i kobiety w planach Bożych wikariusz papieski wspomniał o jej wystąpieniu na światowej konferencji ONZ nt. kobiet w Pekinie w 1995 r. z udziałem prawie 180 państw. Matka Teresa nie obawiała się, że jej poglądy mogą się nie pokrywać z opinią większości i z właściwym sobie nonkonformizmem wyraziła nadzieję, że spotkanie to „będzie mogło pomóc każdej z nas rozpoznać, docenić i uszanować szczególne miejsce kobiety w planie Bożym”.

Chodzi o to, aby wszystkie kobiety potrafiły wypełnić ten plan w swoim życiu – wyjaśniła i dodała, że nie rozumie, dlaczego niektóre z nich twierdzą, iż „kobiety i mężczyźni są doskonale równi, zaprzeczając pięknemu zróżnicowaniu między nimi”. Podkreśliła, że wszystkie dary Boże są dobre, ale nie takie same. „Tego, co ja robię, nie możesz robić ty, ani ja nie mogę zrobić tego, co robisz ty, ale razem możemy zrobić coś pięknego dla Boga” – wytłumaczyła wówczas Matka Teresa. Przypomniała też, że kobieta i mężczyzna uzupełniają się wzajemnie i wspólnie są najpełniejszym dowodem miłości Boga a macierzyństwo jest Jego darem dla kobiety.

Na zakończenie swego wywiadu-wspomnień o nowej świętej kardynał wyjaśnił, że słynna „noc wiary”, której doświadczała Matka Teresa, mimo ciągłego trwania na modlitwie, była dla niej darem Bożym, aby nie popadła w pychę i zarozumiałość, gdy stała się sławną postacią, otrzymała wiele cennych nagród i wyróżnień. I Bóg, dopuszczając, aby dotknęła ją „noc wiary”, a więc chwile zwątpień, samotności i oddalenia od Niego, sprawił, że Matka Teresa jeszcze bardziej zagłębiała się w modlitwę i zwielokrotniała dzieła miłosierdzia. „Modląc się, walczyła z ciemnościami, a mnożąc dzieła miłosierdzia, trafiała w ramiona Boga, który jest miłością. Oto odpowiedź świętych: ufne posłuszeństwo woli Pana” – zakończył swą wypowiedź kard. Comastri.