28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Zmiana czy kontynuacja?

Ocena: 0
1361

Polska wspólnie z Węgrami poparła Rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ o roli rodziny w  ochronie osób niepełnosprawnych. Rezolucja pokazuje rodzinę jako najpewniejsze środowisko bezpieczeństwa i solidarności. Banalne stwierdzenia? Niestety nie. Większość państw Unii Europejskiej odniosła się bardzo niechętnie do Rezolucji, bo jej tekst pomija „niestandardowe modele życia rodzinnego”, czyli roszczenia politycznego ruchu homoseksualnego. Jak zatem udało się ją przyjąć? Państwa Europy Zachodniej są na tym forum w wyraźnej mniejszości, więc „natura” ciągle tam jeszcze może – jak pisał Herbert – „powtarzać swoje mądre tautologie”.

Stanowisko Polski i Węgier to – niezbyt odkrywczy prawnie, ale ważny dziś politycznie – dowód, że na forach międzynarodowych Rzeczpospolita może prowadzić politykę w myśl zasad cywilizacji chrześcijańskiej. Tylko bowiem w ten sposób, działając z innymi państwami, można budować silną opinię chrześcijańską w Europie, a tym samym zmniejszać wywrotową presję i na rządy, i wprost na przekonania etyczne poszczególnych społeczeństw. Szkoda więc, że rząd tak mało mówi o sukcesie na forum Rady ONZ. Nawet mocno śpiącego człowieka trudno jest zbudzić szeptem, a co dopiero – społeczeństwa i opinię międzynarodową.

Najwyraźniej jednak owa dyskrecja jest znakiem politycznych rozterek władz. Niestety bowiem, od Rezolucji Rady ONZ znacznie większe znaczenie polityczne ma kapitulacja naszych władz na forum Rady Unii Europejskiej, gdzie Polska zgodziła się miesiąc temu na homoseksualne uzgodnienia polityczne. Tutaj również Węgry początkowo było przeciwne, ale – niestety – tym razem nasze władze zamiast politycznej „dobrej zmiany” wybrały „dobrą kontynuację”. Polska mogła jasno powiedzieć, że roszczenia politycznego ruchu homoseksualnego podważają ład moralny, pozycję rodziny i wychowanie publiczne. Niestety, zdecydowała się podpisać się pod wezwaniem do Komisji Europejskiej o wzmożenie „postępów w zakresie równouprawnienia osób LGBTI” i do państw, by te „podjęły działania służące zwalczaniu dyskryminacji ze względu na orientację seksualną”, jedynie w zamian za dopisek o „poszanowaniu kompetencji, tożsamości narodowej i tradycji konstytucyjnych państw członkowskich”.

Co to oznacza w praktyce? Po prostu aprobatę Polski dla europejskiej rewolucji homoseksualnej przy „poszanowaniu narodowych kompetencji”, a więc dla zmuszania francuskich burmistrzów do udzielania „ślubów homoseksualnych”, dla homoseksualnej deformacji edukacji publicznej mimo protestów rodziców praktycznie we wszystkich krajach Europy, nawet dla prześladowania i zmuszania do milczenia Kościoła, jak w czasie niedawnej próby skazania kard. Canizaresa w Hiszpanii za „homofobiczne” kazanie. Naiwni wierzą (a cynicy udają, że wierzą), że nas to nie dotyczy. Tymczasem tak właśnie utrwalają się standardy, które już dewastują nasze życie. Do niedawna nie potrafiliśmy sobie wyobrazić organizacji politycznego ruchu homoseksualnego w naszych szkołach. Czas już otworzyć oczy, zanim nawet na sprzeciw będzie za późno.

Marek Jurek
Idziemy nr 30 (564), 24 lipca 2016 r.

 

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter