19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Skończmy z pedofilią

Ocena: 3.4
2420

Powstanie specjalnej komisji do zbadania przypadków pedofilii w Polsce jest coraz bliższe. To bardzo dobra wiadomość. Rządowy projekt w tej sprawie ma trafić do parlamentu jeszcze w lipcu. Powołanie takiego organu z uprawnieniami śledczymi zapowiedział premier Mateusz Morawiecki dwa miesiące temu. Coś wreszcie zaczyna się w tej sprawie dziać. Zbyt często bowiem byliśmy świadkami działań pozornych, które nie poprawiały bezpieczeństwa dzieci, a stanowiły jedynie element politykierskich zagrywek. Dla przykładu przytoczę tylko głośne zapowiedzi Donalda Tuska z 9 września 2008 r. o wprowadzeniu farmakologicznej kastracji pedofilów. Jak zapowiadał ówczesny premier, prace nad stosowną ustawą już wtedy od kilku miesięcy miały być w toku. I co? I nic!

Również dzisiaj stronnictwo Tuska zapowiada, że nie poprze projektu rządowego, tylko złoży swój. Projekt PO ma się różnić od rządowego głównie tym, że powołana przezeń „komisja prawdy i sprawiedliwości” miałoby się zajmować przypadkami pedofilii wyłącznie w Kościele katolickim. Tylko gdzie tu prawda i gdzie sprawiedliwość? Zgłoszenie dość podobnego projektu zapowiedziały wiosną także ugrupowania skrajnie lewicowe we współpracy z Fundacją „Nie lękajcie się”, której wówczas przewodniczył Marek Lisiński. Wiarygodność tego ostatniego jako rzekomej ofiary księdza pedofila i rzecznika ofiar podważyła niedawno nawet „Gazeta Wyborcza”.

Pomysł zajmowania się pedofilią wyłącznie w Kościele katolickim jest wyrazem cynizmu nie tylko wobec prawdy i sprawiedliwości, ale także wobec ponad 99 proc. ofiar. Według danych ministerstwa sprawiedliwości za lata 1989-2018, skrzywdzeni przez duchownych stanowią bowiem ok. 0,3 proc. wśród wszystkich ofiar pedofilów w Polsce. Nie wolno lekceważyć cierpienia ani jednej ofiary, a tym bardziej owych 0,3 proc. Ale jak wytłumaczyć próbę zamilczania 99,7 proc. ofiar czymś innym niż tylko antykościelnym zaślepieniem? Chęć dopadnięcia Kościoła zdaje się w tym przypadku przyćmiewać troskę o ofiary przestępstw.

Duchowni, a biskupi w szczególności, zasłużyli sobie na to, co ich ostatnio spotyka. Odsetek przestępców seksualnych nie odbiega wśród nich od średniej społecznej. I nie jest to powodem do chluby. Oprócz wskaźników socjologicznych w Kościele muszą przecież obowiązywać wskazania Ewangelii. Choćby to: „Wy jesteście solą ziemi, jeśli sól utraci swój smak, na nic się nie przyda, tylko na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi” (Mt 5,13). Zasługujemy więc na podeptanie przez ludzi, bo utraciliśmy swój smak – nie byliśmy lepsi od tych, którym mamy, również moralnie, przewodzić. Ale to Chrystus i Kościół z tego niewyrastania ponad przeciętność grzeszników będzie nas rozliczał – nie państwo. Wobec prawa państwowego wszyscy mają być równi, o czym lewica po Orwellowsku chciałaby zapomnieć. Państwo ma także dbać o bezpieczeństwo każdego dziecka, bez względu na to, czy zagrożenie przychodzi ze strony księdza, biskupa, polityka, reżysera, dyrygenta, nauczyciela, instruktora sportowego, ojczyma, czy kogokolwiek innego. Projekt rządowy idzie w tym właśnie kierunku.

Zgodnie z tym, co ujawnił najpierw w Polsacie, a potem w TVP minister Michał Dworczyk, specjalna komisja ma się składać z siedmiu lub więcej członków, wyznaczonych odpowiednio przez prezydenta, premiera, rzecznika praw dziecka, kolejnych zaś ma wyłonić sejm większością 3/5 głosów. Taki mechanizm uniemożliwia skompletowanie członków komisji głosami samego tylko PiS. Komisja powinna mieć charakter ponadpartyjny, angażować bezstronnych specjalistów z zakresu prawa, psychiatrii, seksuologii i procedur śledczych, którzy dadzą nam pełną diagnozę problemu oraz jego źródeł. Na tej podstawie, gdzie to jeszcze aktualne, powinny powstać wnioski dla wymiaru sprawiedliwości – bez względu na to, kim byliby sprawcy. Do tego konieczne jest odcięcie się komisji od ludzi zideologizowanych i zaślepionych na prawdę. Dobrze, że projekt nie przewiduje również udziału duchowieństwa w pracach komisji, żeby nic nie podważało jej wiarygodności. Na podstawie wyników prac komisji, która wskaże środowiska i przestrzenie szczególnego ryzyka, powinien powstać odpowiedni program prewencji.

Konstruktywny udział w tworzeniu komisji ds. zbadania wszystkich przypadków pedofilii w Polsce będzie sprawdzianem intencji poszczególnych ugrupowań w tej sprawie. Krzywda dzieci to zbyt bolesna i delikatna sprawa, aby jej kosztem urządzać partyjne harce.

 

Idziemy nr 28 (717), 14 lipca 2019 r.

PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:

Redaktor naczelny tygodnika "Idziemy"
henryk.zielinski@idziemy.com.pl

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1,16.18-21.24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter