Przydarzyły mi się niedawno dwie ciekawe historie. W porannym programie pewna pani poseł zaczęła zarzucać mi coś, czego nie było, chcąc uwiarygodnić swoją tezę. Źle, jeśli dziennikarz musi kłócić się z politykiem, i to publicznie na antenie, ale trzeba było się bronić. Chodziło o kolejki na zapisy do szczepień i moją uwagę, że większość osób nie musiała w nich stać, bo zarejestrować można się na kilka sposobów (telefon, internet). Osobista wizyta w przychodni była ostatnią z zalecanych możliwości. Wyraziłem opinię, że źle jest, gdy dzieci i wnuki owych seniorów nie chciały pomóc im dokonać zapisu w sieci, co dla młodych nie jest dziś żadnym kłopotem. A skoro tego nie zrobiły, to może to świadczyć o tym, że te dzieci w jakiejś mierze nie najlepiej zostały wychowane. Pani poseł usłyszała to, co chciała, i przez cały dzień skarżyła się na mnie, nawet w internecie, że chcę, aby rodzina zastąpiła państwo. Nawet gdybym chciał – jest to niemożliwe.
Druga historia to spotkanie z maturzystami, oczywiście on-line, które pokazało mi, że młodzi chcą, by media były inne, by były wiarygodne, opiniotwórcze, pozbawione fake newsów. Dobrze to rokuje na przyszłość, choć wiem, że nie każdy właśnie tego oczekuje od mediów. Wielu z nas zbyt często szuka w mediach i oczekuje tylko tych złych emocji, bo tylko one, w tym niełatwym czasie i świecie, są dla nas emocjonujące, a przez to ciekawe.
Wszystko to doskonale współgra z ostatnim Papieskim Orędziem na Światowy Dzień Środków Masowego Przekazu, które papież wygłosił 24 stycznia. Franciszek zauważył, że w mediach coraz częściej wywiad i reportaż przegrywa z informacjami, które łatwo się sprzedają albo służą władzy. Napiętnował tworzenie informacji w redakcjach przed komputerem. Zachęcił dziennikarzy, by samodzielnie poszukiwali historii i je weryfikowali.
Papież oczywiście nakreślił ideał, ale trzeba do niego dążyć. Informacja nie jest towarem, ale czymś, co kształtuje nas wszystkich. Zaopatruje w wiedzę, wrażliwość i daje życiowy kompas. Dzięki social mediom tak naprawdę każdy jest dziś dziennikarzem. Publikujemy w nich treści, które mają gigantyczny wpływ na innych. Tzw. hejt w sieci potrafi realnie kogoś unicestwić.
Umówmy się: by było lepiej, my dziennikarze będziemy dokładniej weryfikować różnego rodzaju informacje, zdając sobie sprawę, że spoczywa na nas odpowiedzialność za to, co pokazujemy. Ale Państwo też będą wymagali więcej od siebie i nie będą oczekiwali tylko złych informacji, które działają jak narkotyk, czyli uzależniają, ale finalnie prowadzą w ślepą uliczkę.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
