Jarosław Kaczyński spotkał się z Klubem Parlamentarnym PiS i wezwał posłów do zaniechania wspierania projektu „Zatrzymaj aborcję”. Kilkanaście miesięcy wcześniej sam apelował o przygotowanie takiego projektu, przeciwstawiając go szerszemu projektowi „Stop aborcji” (odrzuconemu przez kierownictwo PiS z poparciem liberalnej opozycji). W tamtym kontekście projekt „Zatrzymaj aborcję” był dobry, stał się jednak zły w kontekście wyborów. Tak wygląda dialektyka walki o władzę i systemu PO-PiS.
Prezes miał wezwać posłów do lektury rozważań Maxa Webera o „etyce odpowiedzialności”, według której polityk nie powinien kierować się „etyką przekonań”, ale oceną następstw swych działań. Ma to być mobilizacja opinii aborcjonistycznej, przejęcie władzy przez liberalną opozycję i zupełne zniesienie przepisów chroniących życie nienarodzonych. To manifestacja cynizmu nie tylko politycznego, ale i intelektualnego. Argumentacja bowiem, która ma sparaliżować obronę życia, jest zupełnie fałszywa. Po pierwsze, fałszywe jest traktowanie obrony życia jako wyrazu liberalnej etyki subiektywnych przekonań. Obrona życia to wyraz etyki dobra wspólnego, zbieżnej z etyką odpowiedzialności. Jej przedmiotem jest działanie na rzecz tego, co niezbędne dla normalnego życia narodu, czego brak nieuchronnie je deformuje, okalecza, niszczy.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 51-52 (689), 23-30 grudnia 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 14 stycznia 2019 r.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
