Czerwiec to miesiąc poświęcony pokornemu Sercu, a takie jest Serce Jezusa. W tym roku oddajemy szczególną cześć Najświętszemu Sercu z okazji setnej rocznicy poświęcenia narodu polskiego Sercu Jezusowemu.
Najpierw prymas Polski kard. Edmund Dalbor zawierzył nasz naród 27 lipca 1920 r. na Jasnej Górze wobec bolszewickiego zagrożenia, po czym rok później, 3 czerwca, Episkopat Polski dokonał aktu poświęcenia narodu polskiego Sercu Jezusa w Krakowie, w nowo konsekrowanej świątyni Najświętszego Serca Pana Jezusa.
11 czerwca br. akt ten został ponowiony w tej samej krakowskiej bazylice ojców jezuitów przez przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski abp. Gądeckiego i jednocześnie został dokonany we wszystkich polskich parafiach, aby raz jeszcze prosić Boga o łaski dla naszej ojczyzny, całego naszego narodu i każdego z nas z osobna. Po ponad roku pandemii i wszelkich bolesnych stratach, jakie ze sobą przyniosła.
Akt ten wybrzmiał szczególnie mocno i wymownie. Mimo że kult Serca Jezusowego w Kościele katolickim jest dość długi, bo nieoficjalnie sięga średniowiecza, a więc czasów jeszcze przed objawieniami św. Małgorzaty Marii Alacoque, to istotnie w ostatnich latach obserwujemy zwiększone zainteresowanie nim pośród wiernych na całym świecie. Do tego stopnia, że w ubiegłym roku powstał hiszpański film dokumentalizowany pt. „Najświętsze Serce”, ukazujący miejsca, w których kult ten jest szczególnie żywy, w których całe rodziny oddają się pod opiekę Sercu Jezusowemu. Do takich miejsc należy wiele krajów Ameryki Południowej, ale również właśnie Polska. Zresztą, w czasie pandemii wiele krajów ponowiło akt poświęcenia narodu Najświętszemu Sercu.
Tymczasem od kilku lat różne liberalne środowiska coraz powszechniej promują czerwiec jako „Miesiąc Dumy” (Pride Month), czyli solidarności z osobami identyfikującymi się jako LGBTQI+, aby upamiętnić demonstrację, która odbyła się 28 czerwca 1969 r. przed nowojorskim barem gejowskim. Doszło wtedy do starć z policją, które trwały całą noc, a miesiąc później powstała organizacja Front Wyzwolenia Gejów. Równo rok później odbył się pierwszy marsz równości (Gay Pride) w USA, który przeszedł ulicami Nowego Jorku.
W tym roku znowu zawisła tęczowa flaga nad ambasadą USA w Warszawie, a we wpisie, który ambasada umieściła na FB, czytamy: „W geście solidarności i wsparcia dla wszystkich przedstawicieli środowiska LGBTQI+ w Polsce przez cały miesiąc przed naszą Ambasadą będzie z dumą powiewała tęczowa flaga”. Dodatkowo w tym roku tęczową flagę wywiesiła również ambasada USA przy Stolicy Apostolskiej, oświadczając równocześnie na Twitterze, że „prawa osób LGBTQI+ są prawami człowieka”. Ponadto sekretarz stanu USA Antony Blinken zawiadomił, że wszystkie ambasady i konsulaty USA na całym świecie mogą wywieszać tęczową flagę na maszcie flagi amerykańskiej w „Miesiącu Dumy”.
Z kolei prezydent USA Joe Biden 1 czerwca wydał oświadczenie na temat „Miesiąca Dumy” jako okazji do świętowania godności osób LGBTQI+ oraz wezwał Kongres do uchwalenia ustawy o równości (Equality Act), wedle której orientacja seksualna byłaby chroniona w prawie federalnym. Przed tą ustawą przestrzega Konferencja Episkopatu Stanów Zjednoczonych, argumentując, że będzie ona dyskryminować katolików i wywierać nacisk na Kościół w kwestii chrześcijańskiego światopoglądu, wedle którego mężczyzna jest mężczyzną, a kobieta – kobietą, małżeństwo zaś może być zawierane tylko przez mężczyznę i kobietę.
Za tę prawdę w wielu miejscach na świecie grozi obecnie nie tylko dyskryminacja – przewidziane są nawet sankcje prawne. Tym bardziej powinniśmy w tym całym zamęcie uciekać się do Bożego Serca, aby nasze serca i umysły były otwarte na prawdę i nie dały się zmanipulować w imię względnych, przemijających korzyści.
Co? Gdzie? Kiedy?
