28 marca
czwartek
Anieli, Sykstusa, Jana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Pierwsi Europejczycy

Ocena: 0
6831
Dokładnie 1200 lat temu, 28 stycznia 814 r., zmarł władca, któremu udało się stworzyć – nie bójmy się tego otwarcie powiedzieć – pierwowzór Unii Europejskiej. Chodzi o Karola Wielkiego. Jego pełny tytuł brzmiał: „Z łaski Bożej cesarz rzymski, zawsze August, król Franków, Włoch, Longobardii, Burgundii, Alzacji, Akwitanii i Hiszpanii”.

Karol Wielki zjednoczył pod swym berłem znaczną część Europy, tak że jego królestwo zaczęto zwać regnum Europae. Była to cywilizacja kompletnie nowa i odrębna od dotychczas znanych i obecnych na kontynencie europejskim. Do czasów Karola Wielkiego świat podzielony był na cywilizację rzymską i barbarzyńską. Królestwo karolińskie natomiast zaczęło jednoczyć europejskie ludy pod wspólnymi – chrześcijańskimi – wartościami, które stały się podstawą ich własnej, odrębnej tożsamości. Karol Wielki pragnął stworzyć nowe imperium, na wzór nieistniejącego już od kilkuset lat imperium rzymskiego, tyle że oparte wyraźnie na wierze w Chrystusa. Na główną siedzibę wybrał Akwizgran, a nie Rzym. Kolejne ludy podbijane przez Karolingów musiały przyjąć chrześcijaństwo.

W ten sposób mogło się ono rozprzestrzeniać, zwłaszcza na – jak dotąd nieobjęty chrystianizacją – wschód, aż za rzekę Ren, po Łabę i ludy słowiańskie. Stary podział świata przestał istnieć, a pojawił się nowy – świat chrześcijański, czyli cywilizowany, i pogański, czyli barbarzyński. Zresztą cesarstwo karolińskie podobne było do dzisiejszej Unii Europejskiej także pod względem odmiennych tradycji poszczególnych ludów wchodzących w jego skład. Poddani nie byli zobligowani władać językiem łacińskim, stąd mieszkańcy cesarstwa posługiwali się językami germańskimi, celtyckimi, słowiańskimi, a sam Karol Wielki frankijskim. Tym natomiast, co zdecydowanie odróżnia ówczesną wspólnotę europejską od dzisiejszej, jest ówczesna prężna rozbudowa kościołów i klasztorów, erygowanie nowych diecezji i okręgów administracyjnych. Obecnie mówi się o ich likwidacji bądź zamykaniu z powodu malejącej liczby wiernych.

Katedra w Akwizgranie

To właśnie poddanych z imperium karolińskiego po raz pierwszy nazwano Europenses, czyli Europejczykami. Bo dla Karola Wielkiego imperium karolińskie, chrześcijaństwo i Europa oznaczało jedno i to samo. Uważał, że jego władza pochodzi od Boga i dlatego czuł się odpowiedzialny przede wszystkim za zorganizowanie warunków do wyznawania wiary dla swoich poddanych. Na bardzo podobnej idei opierali się także ojcowie założyciele współczesnej Unii, którzy widzieli w niej nie tylko unię gospodarczą i polityczną, ale również wspólnotę chrześcijańską. Cóż, z idei jej pierwszego ojca, Karola Wielkiego, nie pozostało już chyba nic, co uświadamia wizyta w Akwizgranie, jego ukochanym mieście, w którym zgodnie z życzeniem został pochowany. Do naszych czasów zachowała się gotycka kaplica pałacowa Karola Wielkiego, zbudowana na planie ośmiokąta, która obecnie stanowi część katedry. Przechowywane są w niej Wielkie Relikwie Akwizgrańskie: suknia Najświętszej Maryi Panny, pieluszki Dzieciątka Jezus, perizonium, którym owinięto biodra ukrzyżowanego Jezusa, i chusta okrywającą ściętą głowę Jana Chrzciciela oraz doczesne szczątki samego cesarza, do których od setek lat pielgrzymowały niezliczone rzesze chrześcijan. Od 1949 r. do Akwizgranu przybywają również laureaci ufundowanej przez miasto międzynarodowej nagrody Karola Wielkiego, przyznawanej za zasługi w promowaniu jedności europejskiej.

I choć wcześniej otrzymał ją m.in. brat Roger, Václav Havel i Jan Paweł II, to w ostatnich latach nagroda symbolizuje wyewoluowaną jedność europejską pozbawioną odniesień do chrześcijaństwa. Świadczy o tym fakt przyznawania jej nie tylko politykom, którzy wyraźnie odżegnują się od wartości chrześcijańskich, lecz także przyznania jej nawet… walucie euro!

Stefan Meetschen
Autor jest dziennikarzem niemieckiego tygodnika "Die Tagespost"

Idziemy nr 4 (436), 26 stycznia 2014 r.


PODZIEL SIĘ:
OCEŃ:
- Reklama -

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 marca

Wielki Czwartek
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): J 13, 1-15
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter