Niemcy stoją na głowie. Media milczały, bo cały tydzień trwało, zanim politycy przyznali prawdę: w sylwestrową noc, na dworcu głównym w Kolonii, kilkaset niemieckich kobiet doznało seksualnych napaści ze strony imigrantów, wśród których byli uchodźcy ubiegający się o azyl w Niemczech. Dopiero złożenie doniesień przez molestowane, okradzione i niektóre zgwałcone kobiety oraz odważne zaangażowanie kilku dziennikarzy doprowadziło do tego, że temat został podjęty na forum publicznym. Łączenie problemu przestępczości i przemocy z kwestią muzułmańskich imigrantów pozostaje bowiem w Niemczech tematem tabu. Tak samo było już w przypadku zamachów w Paryżu, a teraz identycznie wygląda sprawa w Kolonii.
Zaraz po tych skandalicznych doniesieniach politycy starali się jak najbardziej zrelatywizować zagrożenie, jakie płynie ze strony imigrantów. Stąd temat został zastąpiony debatą o seksizmie. Dyskutuje się również o tym, co należy poprawić w policji. Szczytem absurdu była wypowiedź niedawno wybranej burmistrz Kolonii pani Henriette Reker, która poradziła kobietom, jak mają się chronić przed podobnymi napaściami: utrzymywać dystans na długość ręki wobec potencjalnych gwałcicieli oraz wkładać ubrania bardziej zakrywające ciało. Jej porady wywołały niedowierzanie i liczne protesty, które były tym większe, że tuż przed wyborem na burmistrza, w październiku ubiegłego roku, pani Henriette sama padła ofiarą napaści. Zatem wielu komentatorów pyta się obecnie, dlaczego wtedy sama się w ten sposób nie obroniła przed napaścią mężczyzny. Jednak jej wypowiedź jest typowa dla politycznego establishmentu w Niemczech.
Chętniej krytykuje się zachowanie kobiet – w tym przypadku ofiar – aby tylko nie przyznać, że „kultura przyjęcia” propagowana wobec imigrantów przez kanclerz Merkel nie zdała egzaminu. Możliwe jednak, że w tym roku nastąpi jakaś zmiana, gdyż w czterech krajach związkowych odbędą się wybory. Angela Merkel wie doskonale, że jej partia może te wybory wygrać tylko wtedy, gdy skoryguje swoją politykę imigracyjną. Najprawdopodobniej będzie się zatem starać występować bardziej jako ta, która rozwiązuje problemy. Były redaktor naczelny „Bild am Sonntag” Claus Strunz prognozuje, że w temacie uchodźców Merkel „rozwiąże problem, który sama stworzyła”. Aż trudno uwierzyć, że w demokratycznym kraju podobna sytuacja w ogóle jest możliwa. Jednak kiedy pomyślimy, jak bardzo państwowe media sprzyjają rządowi Merkel, nie jest to już żadną niespodzianką.
Niemiecki kryminolog prof. Christian Pfeifer powiedział dla „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, że zanim udzielił wywiadu dla telewizji publicznej, został pouczony, aby nie zestawiać ze sobą uchodźców i przestępczości, gdyż w takim wypadku wywiad zostanie natychmiast przerwany. Jeśli jakieś medium w ten sposób steruje obrazem rzeczywistości, nie zasługuje na miano dziennikarstwa.
Szczególnie w tym kontekście oburza fakt, że dziennikarze takich mediów – i takiego pokroju – mają czelność odgrywać role sędziów moralnych wobec nowej ustawy medialnej w Polsce. Wygląda na to, że niemieccy politycy we współpracy z mediami nie zadowalają się jedynie manipulowaniem we własnym kraju, ale chcieliby rozszerzyć swoją działalność na całą Europę.
Szkoda, że niemieckie elity zapomniały już o tym, co mówił na ten temat ich własny filozof. Otóż Immanuel Kant ostrzegał przed ogólnym europejskim państwem, któremu poszczególne kraje dobrowolnie będą się podporządkowywać. Kant postrzegał taką wizję jako „czyste urojenie”: wystarczy, że na tak zbudowany europejski dom usiądzie mały wróbel, aby cała budowla rozleciała się w drobiazgi. A co tu dopiero mówić o ponad milionie imigrantów.
 |
Stefan Meetschen |
Co? Gdzie? Kiedy?
