„Raport nt. naruszeń prawa świeckiego lub kanonicznego w działaniach polskich biskupów w kontekście księży sprawców przemocy seksualnej wobec dzieci i osób zależnych”, jaki złożyła w Watykanie polska Fundacja „Nie lękajcie się” z posłanką Joanną Scheuring-Wielgus, w Polsce wywołał falę oświadczeń rzeczników kurii. Miejmy nadzieję, że także one trafią do Franciszka i z podobną siłą rażenia przemówią do jego roztropności.
Tak więc archidiecezja wrocławska prostuje, że omawiany w raporcie ks. Paweł Kania nie wpadł na molestowaniu chłopców po raz pierwszy w 2005 r., bo pierwszy prawomocny wyrok dotyczący go jest z 2009 r. Jego ofierze – mężczyźnie, który nota bene kontaktował się z duchownym już po nałożeniu na niego suspensy i którego odwiedzał prywatnie we Wrocławiu, kuria opłacała terapię i proponowała dalszą pomoc. Ten jednak odmówił, a potem upominał się o odszkodowanie.
Z kolei kuria w Toruniu odpiera zarzuty wobec bp. Andrzeja Suskiego, jakoby krył ks. Jarosława P. Otóż zaraz po złożeniu przez ofiarę doniesienia hierarcha zawiesił go w wykonywaniu urzędu proboszcza. Zakazano mu także publicznego wykonywania jakichkolwiek funkcji kapłańskich. Wyrokiem sądu apelacyjnego na ks. Jarosława P. została nałożona kara suspensy. Raport zarzuca kurii toruńskiej, że przeniosła duchownego do Pucka. „Do Pucka ks. Jarosław P. udał się z własnej woli. Jego udział w obrzędach liturgicznych naruszył zakaz publicznego wykonywania funkcji kapłańskich” – donosi rzecznik kurii na podstawie dokumentów, do których autorzy raportu najwyraźniej na raczyli dotrzeć.
Kuria warmińska stanowczo przeczy tezie raportu, że ks. Jarosław M. wciąż jest proboszczem w Brzydowie. Z chwilą otrzymania wiadomości o możliwości popełnienia przez niego przestępstwa został bowiem zawieszony w obowiązkach proboszcza i odsunięty od pracy z dziećmi i młodzieżą.
W diecezji opolskiej – wbrew temu, co opisuje raport – biskup informował rodzinę pokrzywdzonego o możliwości zgłoszenia przestępstwa do prokuratury, ale wyraźną wolą najbliższych było zachowanie dyskrecji. Z tego powodu o całej sprawie nie został poinformowany proboszcz parafii, który uznał, że przyczyną nagłego odwołania wikariusza były jego rzeczywiste problemy zdrowotne. Ale, co najważniejsze, wikariusz został odsunięty od posługi, a wkrótce wykluczony ze stanu kapłańskiego. Nie został przeniesiony do innej parafii, jak utrzymuje raport.
Jak zaznacza redaktor naczelny KAI Marcin Przeciszewski, raport nie opiera się na żadnych dokumentach kościelnych czy państwowych, ale jest zbiorem przypadków, które nagłaśniały wybrane media – mniej lub bardziej rzetelnie. Przy tworzeniu raportu nie angażowali się też żadni eksperci.
Pedofilię należy piętnować. Ale nagłaśniać można tylko prawdziwe informacje, z poszanowaniem zasady domniemania niewinności, w co dokonywanie samosądów w mediach z pewnością się nie wpisuje.
Co? Gdzie? Kiedy?
