Pod koniec lipca Konferencja Episkopatu Niemiec opublikowała dane statystyczne za rok 2018, które również tym razem nie napawają optymizmem. Znajduje się pośród nich pozycja, której w statystykach Kościoła w Polsce brak, a mianowicie „liczba wystąpień z Kościoła”.
Niestety, dane wskazują na dalszy wzrost liczby wystąpień, aż o 27 proc. w stosunku do roku 2017. Oznacza to, że w ubiegłym roku z Kościoła katolickiego w Niemczech wystąpiło 216 tys. wiernych (w 2017 r. było to 167,5 tys.). Łącznie liczba katolików za naszą zachodnią granicą zmniejszyła się o 300 tys. To nie koniec złych wiadomości. Także liczba osób uczęszczających na niedzielną Eucharystię spadła do 9,3 proc., spadła również liczba chrztów, osób przystępujących do Pierwszej Komunii i bierzmowania, pogrzebów. Zmniejszyła się także liczba parafii i księży. Tym samym liczba katolików wynosi obecnie 28 proc. ludności niemieckiej.
Niektórzy pocieszają się tym, że liczba wystąpień z Kościoła ewangelickiego w Niemczech w 2018 r. była jeszcze wyższa i wyniosła 220 tys. Wątpliwe jest jednak pocieszanie wykorzystujące porażkę innych. Tak fatalne dane statystyczne, które na przestrzeni lat odnotowują stałą tendencje spadkową, są tematem wielu studiów za Odrą. W ubiegłym roku diecezja Essen przeprowadziła kolejne badania, według których głównymi powodami wystąpień z Kościoła katolickiego w Niemczech są: podatek kościelny, wyobcowanie, zacofana postawa Kościoła, wątpliwości w kwestiach wiary, osobiste przeżycie rozczarowania, skandale. Niedawno Centrum Badań Uniwersytetu we Fryburgu podało, że w tym tempie liczba katolików i protestantów zmniejszy się do 2060 r. o połowę (!).
Sekretarz Konferencji Episkopatu Niemiec Hans Langendörfer określił ten proces jako niepokojący. Według niego jednym z powodów zwiększonej liczby wystąpień są opublikowane we wrześniu ubiegłego roku badania dotyczące wykorzystywania nieletnich przez duchownych, które wywołały ogromną debatę. Katoliccy publicyści niemieccy nie zgadzają się z tymi powodami i podają zupełnie inne. Po pierwsze, protestantyzację i zeświecczenie Kościoła katolickiego w Niemczech, który coraz bardziej oddala się od tradycyjnego nauczania w kwestiach doktrynalnych i moralnych. Kulminacją tego procesu jest podjęta podczas wiosennego zgromadzenia biskupów niemieckich tzw. „droga synodalna”, na której mają być rozeznawane takie tematy jak celibat duchownych, urzędy kościelne dla kobiet, moralność seksualna. Co do tej ostatniej wiele poruszenia pośród wiernych wywołały słowa bp. Franza-Josefa Bodego, przewodniczącego Komisji Duszpasterskiej, który wielokrotnie wypowiadał się o potrzebie liturgicznego (!) towarzyszenia związkom homoseksualnym – zwłaszcza od kiedy zalegalizowano w Niemczech „małżeństwa dla wszystkich”. Bp Bode podkreśla, że homoseksualizmu nie wolno rozpatrywać w kategoriach grzechu śmiertelnego.
Ostatnio również w kwestii roli kobiet w Kościele niektórzy duchowni zaproponowali powierzenie paniom wygłaszania homilii w czasie Mszy Świętych, co wywołało ostrą dyskusję. Niektórzy teolodzy uważają bowiem, że – choć nie jest to zabronione – tym samym oddzieli się homilię od liturgii, a jest ona jej częścią i, jak przewiduje prawo kanoniczne, powinna być powierzona księdzu lub diakonowi.
Wydaje się, że Kościół katolicki w Niemczech zapędził się w ślepy zaułek: im bardziej chce „umilić” wiernym ich bycie we wspólnocie wierzących, tym bardziej ich od siebie odpycha. Przykład niemieckiego Kościoła protestanckiego już dawno pokazał, że to droga donikąd. Czy Kościół katolicki w Niemczech chce przekonać się o tym na własnej skórze?
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
