Jedna prognoza

Urodzony w Hrubieszowie znajomy powiedział mi, że tam, tuż przy granicy, bardziej sprawdza się prognoza pogody z ukraińskiego Równego niż z naszego Lublina. Nie ma bowiem jednej prognozy pogody dla całego kraju. Tak samo nie może być jednej europejskiej historii. Bo historia Europy pisana jest historią poszczególnych państw, często tragiczną i wzajemnie się wykluczającą. A w przypadku takich krajów jak Polska w szczególności. Piszę te słowa à propos nowego podręcznika dla polskich uczniów z VIII klasy, zatytułowanego „Europa. Nasza historia”, a napisanego głównie przez… niemieckich autorów.

Drugą myślą, dla której ten felieton powstaje, jest złożona przez PSL propozycja wprowadzenia do szkół wychowania patriotycznego. Wyśmiana przez liberalno-oświecone kręgi, dla których patriotyzm jest złem porównywalnym tylko z faszyzmem. Ale ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Oby nie był to śmiech przez łzy. Bo chyba nikt rozsądny nie zaprzeczy, że żyjemy w epoce ciągłego zagrożenia. A równocześnie w epoce, w której kilka pokoleń żyło w czasie pokoju i względnego dostatku, nie wiedząc, co to wojna. Za to wiedząc – bo tak im wmówiono – że największą wartością jest samorealizacja, a nie ewentualne samoograniczanie na rzecz wspólnoty, jaką jest Polska. Wielu przedstawicieli tych pokoleń w coraz mniejszym stopniu czuje narodową więź. Badania pokazują, że w przypadku wojny zamiast okopów wybraliby szybką emigrację w bezpieczne miejsca. Ale życie w uśpieniu umysłów ma swoją cenę.

Wychowanie patriotyczne, czyli wiedza niezbędna do tego, by szanować ojczyznę i zrobić, co mogę, by nikt nam jej nie zabrał, jest dziś niezbędne. Aby młodzi ludzie uświadomili sobie, że ich przodkowie kilka dekad temu w chwili zagrożenia

nie zawahali się złożyć na ołtarzu ojczyzny największej ofiary. Tyle że tu sama szkoła nie wystarczy. Nawet jeśli pominiemy ograniczenia, np. w postaci braku dobrej i przygotowanej do takiego przedmiotu kadry czy spodziewanego sprzeciwu rodziców. Warto zdać sobie sprawę z tego, że młodzi zawsze odrzucą to, co odgórne i nudne. Dlatego wiele zależy od nas, starszych. Naszej chęci w ciekawym przekazywaniu wiedzy, zarażania nią zanurzonych w TikToku młodych i świadomości, że jutro może być za późno. Głównie dla nich, młodych.