Dokąd na urlop

Zamachy terrorystyczne z ubiegłego tygodnia postawiły kolejny kraj – tym razem spokojną do tej pory Hiszpanię – pod znakiem zapytania na liście miejsc urlopowych. Lista ta z roku na rok się wydłuża, bo ani służby wywiadowcze, ani służby bezpieczeństwa nie są w stanie nas ustrzec ani kontrolować całej siatki terrorystycznej, która w ostatnich latach została po prostu przerzucona z Bliskiego Wschodu do Europy. Udało się to dzięki masowemu i niekontrolowanemu napływowi uchodźców i imigrantów, pośród których – teraz to już wiemy – znajdował się pewien odsetek bojowników tzw. Państwa Islamskiego. Mówi się, że zamachowcy dwa razy w to samo miejsce nie uderzają oraz że łatwiej zginąć w wypadku komunikacyjnym niż w zamachu terrorystycznym, ale strach pozostaje. I ludzie wykreślają kolejne miejsca na urlopowej mapie Europy, jeśli nie całkowicie, to przynajmniej czasowo.

Jest to naturalna reakcja obronna, ale niestety bardzo na rękę organizatorom bądź podżegaczom europejskich zamachów. Taką bowiem właśnie atmosferę lęku, zastraszenia i wycofania się z utartych zwyczajów pragną oni na naszym kontynencie wprowadzić. A jest to kontynent, który szczyci się demokracją, poszanowaniem swobód obywatelskich, wolnością, m.in. w kwestii przemieszczania się obywateli, brakiem (podobno) prześladowań na jakimkolwiek tle – a więc to swoisty raj na ziemi, do którego z narażeniem życia przybywają imigranci z krajów ogarniętych wojną i prześladowaniem. I właśnie na tym tle doszło w ubiegłym tygodniu do dużej konsternacji w Niemczech.

Niemieckie media ujawniły bowiem dane biur imigracyjnych, według których kilkuset uchodźców z Syrii i Iraku, którzy uzyskali w Niemczech status uchodźcy przed wojną i prześladowaniami, wyjeżdża regularnie od 2014 roku do swojego kraju na… urlop. Najwięcej takich przypadków zarejestrowano w ostatnich dniach na południu kraju, zwłaszcza w Badenii-Wirtembergii, gdzie około setki uchodźców odwiedza regularnie swój kraj, zacierając przy tym ślady takich podróży. Również w innych landach, np. w Nadrenii Północnej-Westfalii, biura imigracyjne codziennie odkrywają przypadki dziesiątków osób podróżujących do krajów swego pochodzenia, z których uciekły przed wojną lub prześladowaniami.

Uchodźcy próbowali zacierać ślady takich podróży, jednak straż lotniskowa w Kopenhadze odkryła ten proceder. Wygląda to następująco: zarejestrowani azylanci otrzymują niemiecki paszport, po tym jak zadeklarowali zgubienie własnego w czasie ucieczki. Z niemieckim paszportem lecą swobodnie do Kopenhagi (z Nadrenii) lub do Zurychu (z Badenii), skąd tak zwanym samolotem wakacyjnym udają się do Istambułu. W Turcji używają dalej niemieckiego paszportu, w którym jednak w drodze do Iraku lub Syrii otrzymują adekwatny stempel i wtedy po powrocie do Niemiec zgłaszają się do urzędu ds. cudzoziemców, by zameldować zagubienie paszportu. Bywa, że na trasie z Turcji do Syrii i Iraku posługują się „odnalezionym” paszportem syryjskim lub irackim. Odkrycie tej praktyki wywołało spore oburzenie. Minister sprawiedliwości Badenii-Wirtembergii Guido Wolf stwierdził, że jeśli ktoś otrzymał azyl ze względu na prześladowania polityczne we własnym kraju, to nie może udawać się do niego na wypoczynek!

Rzeczywiście poszkodowani zostali w swoim kraju, gdzie na gruzach odbudowują własne domy. To ich należy podziwiać za determinację i hart ducha oraz pomagać jak tylko się da, materialnie i modlitewnie, w niełatwej odbudowie własnego kraju i społeczeństwa. Na taką pomoc warto przeznaczyć nawet pieniądze z własnego urlopu.

Idziemy nr 35 (621), 27 sierpnia 2017 r.