Człowiek został w ostatnim czasie postawiony w stan oskarżenia: winien jest tego, że żyje, oddycha i tym samym stwarza zagrożenie dla naszej planety Ziemi. Należy go więc usunąć lub sprawić, by się nie narodził. Człowiek stał się pierwszą ofiarą współczesnych ideologii głoszących, że niemal wszystko na świecie ma większą wartość niż on sam. W imię źle pojętej ekologii – czy też ekologizmu – coraz więcej ośrodków naukowych opowiada się za ograniczeniem liczby światowej ludności.
Na początku listopada Uniwersytet Oxfordzki opublikował na łamach swojego pisma naukowego „BioScience” 320-stronicowy artykuł „Światowi naukowcy ostrzegają przed katastrofą klimatyczną”. Podpisało się pod nim ponad 11 tys. naukowców ze 153 krajów. Ostrzegają przed… ludźmi, którzy są zagrożeniem dla naszej planety, gdyż emitują za dużo dwutlenku węgla (!). Naukowcy twierdzą, że w celu ratowania ziemi „światowa populacja musi być ustabilizowana i idealnie, stopniowo ograniczana” poprzez „wzmacnianie praw człowieka” i jednoczesną „redukcję wskaźnika płodności”. Równocześnie rozpoczęto w Anglii kampanię na rzecz sterylizacji. Jeszcze bardziej makabrycznie wypowiedział się we wrześniu, podczas szczytu gastronomicznego Gastro Summit w Sztokholmie szwedzki profesor Magnus Söderlund, który stwierdził, że wkrótce konieczne może stać się zjadanie ludzkiego mięsa, aby uratować planetę przed zmianami klimatycznymi.
W podobnym duchu odbył się w ubiegłym tygodniu w Nairobi firmowany przez ONZ Międzynarodowy Szczyt ICPD 25, który był kontynuacją Międzynarodowej Konferencji na Temat Ludności i Rozwoju (ICPD) z 1994 r. w Kairze. W szczycie w Nairobi wzięło udział 179 państw; koncentrował się on na prawach reprodukcyjnych, a jego głównym postulatem było uznanie aborcji za prawo człowieka. Takie cele szczytu zostały ostro potępione przez lokalnych biskupów, którzy stwierdzili, że jest wiele innych pilnych problemów dotyczących kobiet. Stolica Apostolska odmówiła wzięcia udziału w szczycie.
Pomimo zapowiadanego przez organizatorów szczytu sukcesu nie została podpisana wspólna deklaracja, podczas gdy ponad dwadzieścia państw – w tym Stany Zjednoczone i Polska – wydało wspólne oświadczenie przedstawione ONZ, w którym podkreślono zaangażowanie na rzecz zdrowia kobiet, ale również obawę co do procesu szczytu i jego treści, który koncentrował się wyłącznie na prawach reprodukcyjnych: „Nie popieramy odniesień w dokumentach międzynarodowych do dwuznacznych terminów i wyrażeń, takich jak zdrowie seksualne i reprodukcyjne oraz prawa (SRHR – Sexual and Reproductive Health and Rights), które nie cieszą się międzynarodowym konsensusem. Ponadto termin SRHR może być użyty do aktywnego promowania praktyk takich jak aborcja. Nie ma międzynarodowego prawa do aborcji; w rzeczywistości prawo międzynarodowe wyraźnie stanowi, że »każdy ma prawo do życia« (np. art. 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka)”. Wśród państw, które opowiedziały się za powszechnymi prawami seksualnymi, były m.in. Francja, Niemcy, Włochy, Holandia, Szwecja, Szwajcaria, Wielka Brytania i Norwegia.
Stanowisko Stanów Zjednoczonych na szczycie ONZ jest dalszą realizacją polityki rządowej, która dzięki reformie programu planowania rodziny „Title X” pozbawiła dotacji ze środków publicznych 876 klinik aborcyjnych w USA. Dochodzi do tego jeszcze ogromny sukces filmu Unplanned („Nieplanowane”), który odsłania praktyki biznesu aborcyjnego. Była to więc amerykańska odpowiedź na zmasowany atak przeciwko życiu, którego ukoronowaniem miała być deklaracja ze szczytu w Nairobi.
Organizatorzy przecenili swoje możliwości propagandowe i tym razem zwyciężył homo sapiens – człowiek rozumny. To nie on został dany ziemi, ale ziemia została jemu dana, aby czynił ją sobie – rozumnie – poddaną.
.jpg&w=624&h=543)
Co? Gdzie? Kiedy?
